Wanneer je een dierbare verliest…..

Je staat er niet alleen voor

Soms staat je leven op zijn kop door een ingrijpend verlies en dan heb je het gevoel dat je grond onder je voeten verliest. Wanneer je een dierbare verliest, een ouder, partner, kind, vriend of vriendin staat jouw leven stil. Het leven heeft zijn glans verloren. Het warme gevoel dat jullie hadden is er niet mee. Ik hoor vaak “ik mis die kleine gewone dingen zoals een arm om mij heen, even een knuffel of gewoon iemand die er voor mij is, even een praatje over mijn dagelijkse belevenissen, de geruststellende woorden en de aanwezigheid van mijn vader”.

Alles wat jullie samen deden moet je nu alleen doen en telkens voel je dat gemis. Het leven wordt niet meer zoals het was. Bij vrienden en familieleden gaat de rouwverwerking sneller, waardoor je je minder gehoord voelt en je meer en meer wordt teruggeworpen op jezelf.

Rouwen is onderdeel van het leven. Het rouwen gaat over de jullie unieke verbinding. In het rouwproces wordt de verbinding van het gemis voelbaar. Liefde is de keerzijde van rouw. Zoals het moeilijk is om over de liefde heen te komen, zo kun je ook niet over rouw heen komen.

Hoe overleef je de vreselijke diepe pijn die rouw heet? Er bestaat geen handleiding om te rouwen. Jouw verlies is uniek. Rouwen kan je ook niet verkeerd doen. Het rouwproces is zwaar en vermoeiend. Je kan rouw ook niet verwerken maar je kan jezelf door de rouw heen werken. Je moet door het proces heen gaan. Dat er momenten zijn dat je gek wordt van verdriet, dat is gewoon. Dat is de keerzijde van de liefde! Het weg nemen van al deze nare gevoelens kan ik niet. Wel kan ik als therapeut een eindje met je meelopen zodat je het gevoel hebt in deze moeilijke tijd er niet alleen voor te staan.